Charles Hubert Eyck (Meerssen, 24 maart 1897– Schimmert, 2 augustus 1983) was een Limburgs beeldend kunstenaar. Met Henri Jonas en Joep Nicolas was hij een voortrekker van de z.g. Limburgse School. Charles Eyck kreeg zijn opleiding monumentale kunst, zoals wandschilderingen, glas in lood, grisailles op opalineglas, aan de Rijksacademie in Amsterdam. Vooraf was hij begonnen als plateelschilder op de aardewerkfabriek Céramique in Maastricht. In 1922 won hij de Prix de Rome. Na korte verblijven in Zweden, Zuid-Frankrijk, Amsterdam, Clamart en Utrecht, vestigde hij zich in Schimmert.
Na de Tweede Wereldoorlog is hij vooral als glazenier werkzaam in de vele te herbouwen kerken, maar maakt ook veel beelden en plastieken, onder andere verzetsmonumenten. Aanvankelijk was zijn werk expressionistisch van vormgeving. Later is hij bekritiseerd omdat hij bleef volharden in een min of meer gelijkblijvende religieuze stijl. Mede door deze kritieken en zijn toenemende doofheid leefde hij meer en meer in afzondering in het door hem zelf ontworpen huis Ravensbos in Schimmert waar hij op 86 jarige leeftijd overleed.

Opdrachten:
-1938: absisschildering in de Gerardus Majellakerk van Heksenberg te Heerlen
-1940: timpaan gemeentehuis Tegelen
-1946: bevrijdingsramen in de Sint Janskerk te Gouda
-1955: glas-in-loodramen in de Rooms Katholieke kerk St. Joseph Arbeider te Meerssen.